De afgelopen week was er eentje om op gezondheidsvlak snel te vergeten.
Ik ga jullie alle details besparen, maar ik heb mij echt wel miserabel gevoeld.
Een week niet werken, terwijl ik er vast van overtuigd was om tot 21 oktober mijn rit uit te zitten kwam als een donderslag bij heldere hemel.
Nu gaat het beter... . Morgen start - bij leven en welzijn - de eerste dag van mijn laatste 2 weken op de werkvloer voor ik mezelf voor de tweede keer 'mama' mag noemen.
De voorbije week heb ik dan ook vastgesteld dat mijn omgeving in staat is om op heel korte tijd ontzettend veel te realiseren om de komst van baby 2 zo vlekkeloos mogelijk te laten verlopen. Alle credits gaan naar mijn hubby, mijn schoonzus/meter-in-spé, schoonbroer/peter-in-spé en mijn lieve ouders. Zonder hun hulp liep ik nu waarschijnlijk rond als een stresskonijn.
Het kleine mensje dat nu zijn laatste groeispurtjes trekt in mijn buik zal niks te kort komen. Buiten het materiële zal het omringd worden met - het belangrijkste! - ontzettend veel liefde. Ik kan echt niet wachten om mijn nieuwe liefde te ontmoeten.
Ook Louise gaat geregeld een kijkje nemen in de nieuwe kamer. 'Mooi hé!' 'Dat is voor baby'tje'!' zegt ze dan. Tot haar oog viel op een knuffel. Een knuffel die zij tot enkele dagen geleden niet aanraakte. Nu was het 'deze is van Louiseje hé' ...
Ok, samen spelen, samen delen zal nog een pittig ritje worden. Gelukkig is ze wel lief voor de baby in mijn buik en hoe jong ze ook is, mama die 'ziek' was bracht wel haar empathische kantje naar boven. Op zo'n momenten krijg ik het aangenaam warm van binnen: die mini-me is echt een schatje! Ook al kan ze het soms gi-gan-tisch uithangen. De liefde die ik voel voor mijn blondie is zo ontzettend groot. Maar dat klein wezentje dat weldra deel uitmaakt van ons gezin zal met even veel liefde omringd worden! En stiekem heb ik nu al een beetje compassie, want grote zus Louise zal zich niet zo maar van haar troon laten stoten, vrees ik. De komende rit wordt een uitdaging, voor iedereen, maar ik ben er zo klaar voor!
Nu nog twee weekjes, gezond en wel, zonder al te veel stress, mijn laatste 9 werkdagen in schoonheid voltooien, en dan ben ik er klaar voor. Alhoewel, ik wil mijn geplande afspraak bij mij kapster binnen 2 weken niet missen ;-)
Of ik nog ga posten voor de bevalling? Ik hoop van wel! Ik heb nog wat webadresjes te delen en heb nog een verslag uit te brengen over een fantastische fotoshoot. Maar alles zal afhangen van hoe ik de komende werkdagen overleef en hoe hoog mijn energiepijl nog is, eens mijn kleine prinses in dromenland is.
Keep u posted!
Liefs,
E.